Palau Pleasure Island!

Voor de Zweedse gasten van Dolphins Pacific werd er een boottocht georganiseerd en had ik dankzij collega Charity de mazzel dat ik mee mocht op Rock Island Tour! Met persoonlijke gidsen en mede collega’s Charity en Sibong en aan het roer van de boot Stone, alias unckle stone (de enige echte ‘daddy cool’ van Palau) was het een gezellige boel. Als ik nu op de kaart kijk heb ik geen idee waar ik allemaal ben geweest en hoe we zijn gevaren, maar ik kan wel vertellen wat we hebben gedaan en wat ik allemaal heb gezien! Sowieso was het een heerlijke boottocht en doordat we behoorlijk wat snelheid hadden was het ook een goede verkoeling. Voor degene die als eens op de kaart hebben gekeken, vanaf de haven onder Koror (bij het kantoor van Dolphins pacific), zijn we naar het Zuiden gevaren om daar een soort ronde te doen. Eigenlijk alles wat onder Koror ligt (en dat zijn nog al wat eilandjes) zijn Rock Islands, de eilandjes zijn van steen (limestone) -bijna zoals koraal geloof ik- en erbovenop groeien bomen en struiken. Weinig strand dus en als het eb is komen de eilandjes verder bovenwater, dit ziet er leuk uit want je ziet dus het gesteente en bovendien lijken de eilandjes dan op paddenstoelen (omdat de rotsen zijn afgesleten door het water en de begroeiing bovenop heel breed is).

Nou nu jullie een beetje een beeld hebben is hier de rest; gelijk na tien minuten varen (langs de baai van de dolfijnen), voeren we langs een neergestort Japans vliegtuig uit de 2e W.O. dat daar al die tijd was blijven liggen. Het was nog eb, zodat we zelfs een stukje boven het water uit zagen komen, het vliegtuig was zo in de zoute zee en na een aantal orkanen er goed bewaard gebleven en mooi om te zien. De foto’s zijn helaas niet spectaculair, maar dat zoiets daar ligt na te zijn neergestort in de oorlog en het zo echt en dichtbij is, maakt wel indruk.

Na verder te zijn gevaren kwamen we na een klein half uur aan bij onze eerste echte stop genaamd ‘Milky Way’. Geen idee waarom ze het zo noemen want het heeft niks met de melkweg te maken en de candybar die wij in Nederland hebben kennen ze hier niet, al had het daar wel het meeste van weg… Deze plek is namelijk bekend om zijn reinigende weet ik veel wat modder, een beetje zoals je die in een spa tegenkomt. Je moet er wel wat meer moeite voor doen, want de klei ligt op de bodem en daar moet je minimaal 2,5 meter voor duiken in water waar je niks ziet (armen vooruit dus!). Eenmaal de modder boven water gehaald, is het opsmeren en laten drogen. Ik geloof niet dat ik zo ver gekomen ben. Na enkel mijn handen en een been had ik het wel gezien met deze stinkmodder en ben ik, na wat snelle foto’s, het water in gegaan voor een frisse duik in water van 25°. Na een tijdje zwemmen (dat doet iedereen altijd met flippers, ik weet ook niet waarom - dit hoort hier eigenlijk net zoals het zwemmen in je kleren, al dan niet met een lycra watershirt en bikini) en genieten van de mooie vogels boven ons zijn we weer in de boot geklommen om verder te varen.

Genietend van een nu erg verfrissende (lekker die natte kleren..!) boottocht van ongeveer 20 minuten kwamen we bij ‘Shark City’, de Palause naam klonk beter, maar die heb ik niet kunnen onthouden! Een bekende duik-, maar ook snorkelspot waar regelmatig verschillende soorten haaien zwemmen. Dus flippers aan en snorkelen maar. Heb onder water wat foto’s proberen te maken, maar dat is nog wennen, bovendien ben ik als de dood dat ik de camera laat vallen en hem niet kan opduiken! Na 10 minuten snorkelen had ik geluk, een paar meter onder mij zwom een haai! Geen idee wat voor soort en hij had helaas ook behoorlijke wat vaart, maar het dier was toch ruim twee meter lang en daar heb ik mee gezwommen.

Weer terug in de boot voeren we langs een grot, waar we natuurlijk met de boot zo ver mogelijk probeerden in te komen. Naast veel schimmel en andere rare beesten ook hele mooie tropische vogels gezien, wit met een hele lange staart. Leuk voor wat foto’s en daarna verder gevaren, op naar ‘Rose Garden’. Bij deze naam heb ik uitleg gekregen, schijnbaar ziet het koraal er hier uit als een rozentuin, maar ik heb het er niet van kunnen maken! Wel was het een hele mooie snorkelplek, niet heel diep, heel helder, veel koraal en veel vis. Koraal klinkt heel leuk en ik vond het erg mooi, maar door een tropische storm van een aantal jaar geleden (el ninjo) is er veel verwoest, hierdoor is er veel koraal afgebroken en is een groot deel van het koraal wit. Om hier even een voetnoot te plaatsen, het koraal is zichzelf wel goed aan het herstellen. Erg mooi want er zijn dus stukjes koraal met alle mooie kleuren zoals oranje, rood en blauw! Ik heb hier wat proberen te free diven, maar helaas willen mijn oren nog niet echt meewerken… Nog een beetje meer trainen dus, want ik heb nog een programma free dive met de dolfijnen staan!

Dit keer duurde de boottocht een tiental minuten en kwamen we aan bij ‘Long Beach’, een naam die ik wel kan plaatsen! Wanneer het getij hier namelijk laag is, ontstaat er een soort lange zandbank tegen het normale stukje strand aan waardoor er een hele lange strook wit zand te voorschijn komt. Samen met het turkooise water een plaatje, mooier als op een poster of postkaart! Echter was er van Long Beach niet veel over toen wij kwamen, op gewoon een heel mooi tropisch bounty strand na. Blauw water, wit strand (onder andere van afgebrokkeld koraal) en palmbomen… Wauw! Ook niet toeristisch of druk, want het is een eind varen van de ‘bewoonde’ wereld. Hier gingen we volgens de planning lunchen, dus alles van de boot afgehaald en een lekker plekje in de schaduw, aan een soort picknick tafel, gezocht. Hier heb ik mijn eerste echte buitenlandse lunch op (wat de volgende dag resulteerde in een aantal toiletbezoekjes!), rijst met een soort kippenpootje, een stuk vis en een stuk varkensvlees, sojasaus,pittige komkommer mango salade en een raar uitziend balletje met vulling waarvan ik nu nog niet weet wat het is (behalve niet lekker). Verder had Unckle Stone die week een schildpad gevangen (een niet bedreigde soort), dit gebeurt niet vaak, dus moest en zou ik het proeven… Dat heb ik dan ook maar gedaan! En ik vond het lekker, ik denk zelfs lekkerder als de rest van de lunch. Na de lunch nog even het toilet bezocht (ja die hadden ze daar!), trap op richting een raar uitziend hokje, met een wc pot inclusief een raam met uitzicht op wit strand, met palmbomen en een blauwe zee. Het nieuwe plassen zullen we maar zeggen!

Ondertussen was het een uur of een geweest en gingen we weer op weg richting de volgende stop, ‘Jelly Fish Lake’. Weer een naam die te plaatsen is en tevens een van de hotspots of Palau. Ik had het al eens op tv gezien en hier in Palau al foto’s van andere gezien, dus ik keek er naar uit! Na een klim over de heuvel kom je bij een meer aan waar je eerst een stuk moet zwemmen en dan vooral goed moet zoeken. Het meer is diep en de beesten zwemmen naar het ligt toe om zichzelf te voeden. Toch waren de meeste kwallen op de tijd dat wij er waren in de diepte, want in plaats van 13 miljoen, hebben we er hoogstens 100 gezien! Een tegenvaller dus, al wist ik stiekem nog niet echt wat ik er van vond om door miljoenen kwallen te moeten zwemmen… Ze steken niet, want ze hebben in dit meer geen natuurlijke vijanden, maar je weet maar nooit. Bovendien kwam ik in een boek (gekregen van papa) tegen dat ze wel konden steken, maar zo ver is het dus niet gekomen, heb ze allemaal kunnen ontwijken!

Wat vermoeider door dit deel van de tocht konden we weer even relaxen op de boot. We voeren eerst langs ‘The Arch’ een soort boog van steen met mooi uitzicht erachter, dus leuke fotospot. Om vervolgens richting onze laatste snorkelstop te gaan. Deze plek heten het kerkhof, of de begraafplaats en wederom heb ik geen idee waarom! Wel was het er weer ontzettend mooi. Andere vissen en ander koraal en erg leuk om hier te snorkelen. Het werd na 20 minuten in het water wel wat koud dus een mooie timing om terug te varen. Rond vier uur waren we terug en kon ik lekker naar huis om te douchen, koken, eten en te slapen (tja zo zien mijn avonden er hier vaak uit!).

Nou om jullie nog even op de hoogte te houden van alle dieren die ik hier zie hier een update! Had ik al vertelt dat ik gekajakt heb met een zusterhaai van ruim 3 meter? Deze is aan Dolphins Pacific geschonken vanuit een soort opvang, we voeren hem de slechte vis die overblijft van de dolfijnen en hij zal langzaam aan worden getraind om eventuele snorkelprogramma’s te gaan doen. Voor nu is dit echter nog te gevaarlijk en wordt hij dus gevoerd vanuit een kajak. Best stoer en wel erg dichtbij als je zijn ruwe huid tegen de onderkant van de kajak voelt schuren. In diezelfde baai zwemt ook een giftige pijlstaartrog (gif/pijlstaart werken niet meer), groot en gevaarlijk haha! Ook heb ik al een paar keer (dezelfde) schildpad zien zwemmen die leeft rond de baai van de dolfijnen. Verder heb ik een grote fruit vleermuis zien vliegen en zien hangen in een boom (!). Naast dit alles kijk ik ook nog steeds mijn ogen uit naar alle mooie gekleurde vogels en vissen.

Ik had jullie trouwens niks moeten zeggen over het weer, wat nadat ik mijn vorige stukje op internet heb gezet heeft het hier erg veel (tropisch..!) geregend en is het hier meestal bewolkt! Dus hopelijk is er na dit stukje weer wat meer zon, want dat versterkt het vakantie gevoel wat aan en bovendien kom ik dan -helaas enkel plaatselijk- lekker gekleurd terug! Bovendien is het werken in de regen niet mijn favoriet want dat is ook hier koud, zeker als je al binnen de 10 seconden drijfnat tot op je ondergoed bent..!

Mijn dagen en werk met de dolfijnen krijgen een soort van routine, ik weet steeds beter hoe alles werkt en waarom er bepaalde keuzes gemaakt worden. Wel ben ik nu hard bezig mijn eigen programma hier aan te passen naar mijn eigen wensen, omdat ik toch echt veel te snel leer (voor deze begrippen)! Hoop dat ik volgende maand nog wat uitdaging houdt -naast de dolfijnen- want het is ook wel erg hard werken. Dan komt er ook een Japans meisje bij mij in huis, dus ben benieuwd! Verder probeer ik zo veel mogelijk informatie op papier te krijgen, zowel in het Engels als zelf in het Nederlands. Want ik merk dat ik het onderwerp training toch wel erg interessant vind!

Nou het was weer leuk iets voor jullie op papier te zetten en het is heerlijk jullie enthousiaste reacties te lezen. Voor degene die jaloers zijn; er zijn nog steeds tickets te boeken! Zie jullie volgende maand!

Liefs, Marieke